Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Duo Reges: constructio interrete. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Sed memento te, quae nos sentiamus, omnia probare, nisi quod
verbis aliter utamur, mihi autem vestrorum nihil probari.

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae
praeposita et reiecta diximus;

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Suo genere perveniant ad extremum;

• Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
• Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

1. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
2. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;
3. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
4. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
5. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Audeo dicere, inquit.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

Restatis igitur vos;

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Quonam modo?

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Quod enim testimonium maius quaerimus, quae honesta et recta sint, ipsa esse optabilia per sese, cum videamus tanta officia morientis?